Tarihe Düşen Talihsiz Bir Not: İBBŞT’nın 100.Yıl Balosu

 İBBŞT 100.yılını 17 Kasım 2014 akşamı, Cemal Reşit Rey Sahnesi’nde verilen bir 'balo' ile kutladı. 'Balo' o gecenin kimliğinin de ifadesi oldu. 

Muhsin Ertuğrul’un önünde toplanan kortej önce Darülbedayi sokak levhasını çaktı,100 metre ilerideki Cemal Reşit Rey’e ulaştı. Ne yazık ki bugün İBBŞT’nı yöneten anlayış bu iki büyük isme ve de Darülbedayi ruhuna yakışmıyor.

17 Kasım Balosu, kurum mensupları ile özel davetlilere açıktı. Seyirciler için aynı gecenin tekrarlanacağı duyuruldu. Böyle gecelerin  tekrarı olmaz. ‘O an’ bir kere yaşanır. İkincisi taklit olur. Ne yazık ki İBBŞT yönetimi ‘seçilmişler’ için düzenlediği gecenin artıklarını seyircilerle paylaşmak istedi. Ama kurum içinden de geceye katılmayanlar, geçmişte kuruma hizmet etmişlerden  çağrılmayanlar vardı. Ben Kahraman Acehan ile onun son günlerinde Haldun Taner Sahnesi’nin fuayesinde karşılaşmıştım Uzun süren hastalığından dolayı bitkindi, solmuştu. Kendisiyle ayak üstü sohbet ettik. O ve hikâyeleri gazetelere düşmüş daha nice İBBŞT oyuncusu  gelecek endişesiyle yaşadı ve öldü. Ne yazık ki dün akşamki ‘balo’,  hayâller içinde yüreği yalandan titreyenlere aitti. Gerçekleri görenlerin içi çok sızladı. Eski defterleri karıştırın. Daha 2008'de Beyoğlu Sahnesi, Harbiye Sahnesi, Tepebaşı Dram Sahnesi verilen vaatler arasında idi. Her gelen tarihin kendisiyle başladığını sanıyor. Fikri takip yok, 'show' var..

Gecenin açıklanan programında Cihan Ünal, Hakan Aysev, Emre Altuğ, Nükhet Duru, Erol Evgin, Neco, Burak Kut, Ayça Varlıer, Aslı Omağ isimleri ilân edilmişti. 100 yıllık bir kurum, 100.Yıl Balosunda kendi reklâmını  kendinden olmayanlarla yapıyordu. O gece biri ‘Ah Bir Zengin Olsam’, diğeri ‘Hisseli Harikalar Kumpanyası’ gibi kurumun tarihinde olmayan şarkıları seslendiriyor bu ise kurumdan ziyade o kişilerin kendi reklâmları oluyordu. Herhalde  İBBŞT yönetimi alkış tutarken 'rating' hesabı yapıyordu. Kurumun Genel Sanat Yönetmeni, tv dizilerinden tecrübesiyle ‘rating’e önem veriyor olmalı. Ne yazık ki asırlık çınarların ‘rating’e ihtiyaçları yok ve asırlık kurumları 'rating' ile yaşatmak  mümkün değil.

 Ne yaptığını bilen kurumlar ve yönetimler böyle kutlamaları  kendisini var eden mensupları ile seyircilerini buluşturarak yapar. Örneğin Salzburg Müzik Festivali her yıl sokak partisi ile açılıyor. İBBŞT’ında kendini organizasyon şirketlerinin eline bırakan, anlayışı  ‘rating’ ve PR olan yönetimin hâkim olduğunu görmüş olduk. Sezar'a sunulan taç şimdi şilt oldu. Sezar reddetmişti bu devirde alınıyor. Akıl fikir ‘doluluk oranı’nda.  Dün akşamki balo, kişisel başarıların nasıl öne çıkarılmaya çalışıldığının en belirgin göstergesi. Oysa Darülbedayi ismi, fedakârlık, dayanışma ve samimi bir hevesin anıtıdır. Türk Tiyatrosu o anıt üzerinde yıllarca yaşadı. 100.yılın Kongre vadisinde o ruhu yaşatarak seyirci ile el ele kutlanması gerekiyordu. Ne yazık ki beceremediler. 

Öte yandan 100 yıllık kurum, balosunu Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde yapamadı. Böylelikle Türk Tiyatrosu’nun en büyük çınarının ismini taşıyan sahnenin yetersizliği de itiraf edilmiş oldu.   

Bugün Darülbedayi ruhunun bu şekilde canlandırılamayacağı çok açık. 100 yıllık kurumun yaklaşık 50 yılının tanığı olarak söylemeliyim ki ben Darülbedayi ruhunun sonlarına yetiştim. Seyretme şansına kavuştuğum son dönem Usta’ları ile Darülbedayi ruhu içime sinmiş. Onları, anılarımın ve zihnimin bir köşesinde saygıyla ve sevgiyle saklıyorum. Bugün onların kötü bir kopyası olan zihniyetlerin, yeni yetişen gençlere yol gösteremeyeceğini, umut vermeyeceğini  görmenin hüznünü, öfkesini yaşıyorum.  Benim içimdeki ruhu silemezsiniz ama ben gençlere üzülüyorum.  ‘Rating’ ve PR hesabı yapan yönetime de acıyorum. 

Melih Anık

Not: Yazıyı yayımladıktan sonra öğrendim. Balo, Kadir Topbaş'ın himayesinde yapılmış. Davetiyelerde öyle yazıyormuş.

İBBŞT 100.Yıl Balosunu Erhan Bey ile Arda Aydın tasarlamış, Arda Aydın yönetmiş.

Baloda Atatürk ve Muhsin Ertuğrul'a teşekkür edilmemiş.