Bir Başka Yönetmene 2

Kesinlikle tehdit yok yazdıklarımda. En azından amacım değil.  Demek istediğim bizim tiyatromuz bu eğip bükmelerden çok çekiyor. Doğruyu bildiğimi iddia etmiyorum. Yazdım bunu. Düşündüğümü yazıyorum. Bazıları yanlış bulabilir. Ama biri çıkıp 'seviyesiz' dedi mi durmam.  Hele bazıları kapalı kapılar ardında övüp ortada arkamdan konuşursa onunla uğraşırım. Hiç kimseyle benim başlattığım bir polemik  yok.  Yazdığımı beğenmeyene ne diyebilirim ki.. Ama bu 'sen yazma' olmamalı. Ben 'sen oynama' demedim kimseye! Bu oyunu seyretmeyin demedim. İma ettim. Okuyan anlasın istedim. Sadece beğendiğim oyunları yazmadım beğenmediklerimi de yazdım. Zira eleştiri oyun seçmekle başlar. Oyunu seçtim kötü çıktı.  Şimdi açık açık diyeceğim. Diyeceğim budur.  Bu da tehdit değildir.

 Zira....:

Bir hususu paylaşmak isterim. Türkiye'de eleştiri yok, eleştirinin gücü de yok. Ama bu ülkede eleştirmenin dağıttığı ödülleri almak için koşuşturan çok oyuncu var.  Parlatılan çok tiyatrocu var. Ahbap çavuş ilişikleri tiyatronun ruhunu kirletiyor. Herkes razı bu yalana.. Kendini düzeltemeyen yalan içinde yaşayanlar 'pehlivanlık' taslarlarsa dayanamam. Bunu çok kez yazdım. Dikkat ettiniz mi bilmiyorum ben kendime eleştirmen demiyorum. Nedenleri çok. En azından şunu açıkça söyleyebilirim ki vicdanım rahat. Beyaz yalanlar her zaman söylenir. Yazılarımın içinde bir ŞEY vardır.. Dikkatli okuyan anlar diye düşünüyorum.  

Bir şeyi de bilmenizi isterim. Yazılarımı öncelikle kendim için yazıyorum. İsteyen okur.. Yazma süreci bana çok keyif veriyor. Yazılarımı paylaşmamın nedeni, bulduklarımı duyurmaktır. Yazılarımdaki alt notlar bence önemlidir. 'Oyunu okuduktan sonra seyretme' diye bir şeyi getirdim tiyatro camiasına. Omuzlarıma apolet istemiyorum. Yeterince apoletim oldu. Beklentim yok. Oyun yönetme, dramaturji  dahil her türlü teklif aldım. Bazısından daha iyi yapacağımı biliyorum. Geçmişte yaptıklarımı bazıları bugün  yenilik diye sunuyor. Benim kadar seyretmeyen, görmeyen, okumayan bana cılız, zavallı oyununu yutturmaya çalışırsa çok kızarım. Köşe tutmuşları, lâyık olmadıkları mevkilere gelmişleri sevmem. 'Yaşasın yeni kral' diye bağıranlardan nefret ederim.  Kendi yetersizliğini ve ihtirasını görmeyenlerden haz etmem.  Yaptıklarına derin anlamlar yükleyen yalancılar bana kusma hissi veriyor. Kızdığım gibi yazsam çok kişi hakaret etti diye mahkemeye koşar. Ama benim yazılarımı engellemek için mahkeme tehdidi, mahalle baskısı  yapanlar  vardır.  

Eleştiri yazana illa yönet demek bence tuhaf. Ama ben şu andaki pek çok tiyatrocudan daha fazla oyun yaptım.   

Benim için yazma sürecinin çok büyük kötülüğü oldu. Önceden gözümde büyüttüğüm bazı oyuncuları yakından tanıma şansızlığına uğradım. Onlarla karşılaşmamak için galaya gitmemeye, oyun sonunda kulis ziyaret etmemeye çalışıyorum. Tiyatro büyüsü yıkıldı gözümde. Yazma keyfimi kaybetmemeye çalışıyorum. 

Cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Gönlünüzce bir sene olsun.

Melih Anık